Our Blog
Η αλλαγή, μέσα στην ψυχοθεραπεία, σε όσα μας δυσκολεύουν
της Μαρίας Μπούνδρη, (όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πατρίς 16/05/12)
Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα για καιρό. Κάποια στιγμή τα προβλήματα γίνονται συνήθεια. Μαθαίνουν να ζουν με αυτά και πιστεύουν ότι έτσι θα είναι η ζωή στο εξής, ξεχνώντας σιγά σιγά πώς ήταν πριν 5 ή 10 χρόνια.
Είναι πολύ συνηθισμένο όταν βλέπουμε κάποιον κοντινό μας άνθρωπο που φαίνεται παράξενος να λέμε «είναι στον χαρακτήρα του… δεν αλλάζει». Το ίδιο σκεφτόμαστε και για εμάς. Παίρνουμε σαν δεδομένο ότι σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορές που μας δυσκολεύουν δεν αλλάζουν πια. Τότε μπαίνουμε στη διαδικασία να νιώθουμε αδύναμοι, να δικαιολογούμαστε ή να κάνουμε τα στραβά μάτια.
Όμως στην πραγματικότητα κάθε άνθρωπος μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του και να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα ή που βιώνει τις καταστάσεις, ανεξαρτήτως της ηλικίας του ή της διάρκειας του ψυχολογικού προβλήματος.
Η αλλαγή μπορεί να συμβεί, όχι όμως με τρόπο μαγικό. Δεν αρκεί να πούμε στον εαυτό μας «από αύριο θα σταματήσω να είμαι έτσι» ή «από αύριο θα γίνω άλλος άνθρωπος». Δεν γίνεται. Το πρόβλημα που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε δε δημιουργήθηκε σε μία μέρα, αλλά μέσα σε χρόνια ολόκληρα. Παγιώθηκε με το πέρασμα του χρόνου κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και συνδέθηκε με συγκεκριμένες πεποιθήσεις, αντιλήψεις, αξίες, εμπειρίες και προσδοκίες. Χρειάζεται να το δούμε σε βάθος και από όλες του τις πλευρές ώστε να το αντιμετωπίσουμε με επιτυχία.
Ας πάρουμε, παραδείγματος χάριν, την περίπτωση ενός ατόμου με έντονη θλίψη. Στην αρχή θα παρατηρήσει καλύτερα τον εαυτό του. Για παράδειγμα, κάτω από ποιες συνθήκες στεναχωριέται και γιατί; Του συμβαίνει με συγκεκριμένα άτομα ή γενικά; Σε ποιο βαθμό επηρεάζει τον τρόπο ζωής του; Στη συνέχεια θα αναζητήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ξεκίνησε να αισθάνεται έτσι. Για παράδειγμα, στο σχολείο όταν τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν για κάτι; Στο σπίτι όταν οι γονείς του δεν πίστευαν στις δυνατότητές του; Έπειτα, θα αναλύσει ποια είναι τα οφέλη του από τη θλίψη στο παρελθόν (π.χ. ότι διατηρούσε ήρεμα τα πνεύματα στο σπίτι;) ή στο σήμερα (π.χ. ότι κερδίζει το ενδιαφέρον των άλλων). Ταυτόχρονα, θα χρειαστεί να διερευνήσει γιατί είναι τόσο σημαντικό γι’ αυτόν «να τον προσέχουν» και τι σημαίνει γι’ αυτόν όταν δεν το καταφέρνει (π.χ. νιώθει κατώτερος;). Στη συνέχεια θα βρει νέες πιο λειτουργικές συμπεριφορές (π.χ. με ποιους άλλους τρόπους μπορεί να κερδίσει το ενδιαφέρον των άλλων;) και θα προχωρήσει με μικρά, σχεδόν ανεπαίσθητα, βήματα σε αλλαγές στην καθημερινότητά του.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος σύμμαχος στην προσπάθειά μας για την αλλαγή. Φανταστείτε τον ψυχοθεραπευτή σαν έναν προπονητή που καθοδηγεί, ενθαρρύνει, στηρίζει και συμβουλεύει έναν αθλητή. Ο αθλητής είναι αυτός που αγωνίζεται, και επομένως αυτός που έχει τη δύναμη να επιλέγει και να κερδίζει. Ο προπονητής από την άλλη τον παρακινεί και τον προτρέπει να μην χάνει το κίνητρό του όταν κουράζεται ή απογοητεύεται. Δεν πρόκειται λοιπόν για γιατρό που θα κάνει τα μαγικά του και θα δώσει το μαγικό χάπι, αλλά για έναν καλό σύμμαχο στον αγώνα σας για αλλαγή.
