Our Blog

της Μαρίας Μπούνδρη, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πατρίς 16/09/12

 

 

Στις μέρες μας, το θέμα της αυτοκτονίας έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.  Σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες, τα επίπεδα της αύξησης των αυτοκτονιών στην Ελλάδα το πρώτο πεντάμηνο του 2011 αγγίζουν το ποσοστό του 40% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό, γεγονός που ταυτίζεται χρονικά με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης. Παράλληλα, στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας δείχνουν ότι οι τελεσθείσες αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοκτονίας ανήλθαν σε 1.727 την περίοδο από το 2009 έως το τέλος του 2011.

Καθημερινά λοιπόν υπάρχει τουλάχιστον μια είδηση για αυτοκτονία. Και ακούγοντάς τη ίσως πολλοί να αναρωτιούνται τι μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο σε αυτή την πράξη. Και μήπως ένα κοντινό τους πρόσωπο που είναι σε κατάθλιψη, σε απόγνωση, μπορεί να κάνει το ίδιο; Και πώς μπορούν να βοηθήσουν;

Τα αίτια της αυτοκτονίας δεν είναι πάντα ή μόνο οικονομικά. Ένας άνθρωπος φτάνει σε σημείο να σκέφτεται την αυτοκτονία όταν  βιώνει πόνο και βάρος μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να αντέξει. Τα όρια του καθενός και η απόγνωσή του, είναι πολύ προσωπική υπόθεση. Στατιστικά όμως παρατηρείται ότι οι παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν εκεί είναι οι εξής:

• Αναγκαστική αλλαγή τρόπου ζωής
(π.χ. στράτευση)

• Αποχωρισμός από οικεία πρόσωπα
(π.χ. ερωτικό σύντροφο, γονείς, φίλους κ.α.)

• Χρήση ψυχοτρόπων ουσιών
(π.χ. αλκοόλ, ναρκωτικές ουσίες, υπνωτικά κ.α.)

• Οικονομικά προβλήματα
(ειδικότερα η ξαφνική απώλεια οικονομικής ισχύος ή η μακρόχρονη οικονομική εξαθλίωση)

• Προβλήματα στο κοινωνικό περιβάλλον
(π.χ. λόγω θανάτου, χωρισμού, δικαστικών διαμαχών κ.α.)

• Θάνατος προσφιλούς προσώπου

Το άτομο που σκέφτεται την αυτοκτονία σπάνια θα το συζητήσει με κάποιον. Οπότε, οι γύρω του μπορούν να έχουν μόνο ενδείξεις. Τι αποτελεί ένδειξη; Όταν το άτομο αποχωρίζεται αγαπημένα αντικείμενα, όταν συντάσσει διαθήκη ή εκφράζει επιθυμίες που πρέπει να διευθετηθούν από άλλους. Επίσης, σημάδια αποτελούν η κοινωνική αποξένωση, η αδυναμία άντλησης ευχαρίστησης, το μελαγχολικό συναίσθημα, οι διαταραχές ύπνου, οι διαταραχές όρεξης, το αίσθημα απελπισίας και η υπερβολική ενοχή. Ακόμη, όταν το άτομο εκδηλώνει συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, όπως π.χ. η οδήγηση με υπερβολική ταχύτητα και υπό την επήρεια αλκοόλ, οι αυτοτραυματισμοί κλπ. Τέλος, το πιο ανησυχητικό είναι η ύπαρξη σχεδίου αυτοκτονίας, όταν δηλαδή περνάει απ’ το μυαλό του πώς θα μπορούσε να βάλει τέλος, καθώς υποδηλώνει ότι το άτομο βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο πριν την απόπειρα.

Ουσιαστικά, βασανίζεται ανάμεσα στην επιθυμία να ζήσει και στην επιθυμία να απαλλαγεί από τον πόνο. Δεν θέλει να πεθάνει. Θέλει να τελειώσει το μαρτύριό του.

Είναι σημαντικό λοιπόν, σε τέτοιες περιπτώσεις, να ζητάει κανείς βοήθεια από τους ειδικούς ψυχικής υγείας, οι οποίοι θα στηρίξουν και το πρόσωπο που έχει άμεσα το πρόβλημα τη δεδομένη στιγμή αλλά και όσους επιθυμούν να το βοηθήσουν. Πολλές φορές, το άτομο που έχει τα αυτοκτονικά συναισθήματα, θα προσπαθήσει να λύσει μόνο του το πρόβλημά του, ώστε να μη γίνει βάρος στον περίγυρό του. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την τόσο δύσκολη φάση για  εκείνο, να μη νιώσει μόνο. Μία σειρά συναντήσεων με τον ειδικό, θα βοηθήσει το άτομο να νιώσει ανακούφιση και να ξαναβρεί ελπίδα και “ζωή”.

 

Categories: Άρθρα