Our Blog

Nov 08, 2012 | Posted by Maria Boundri | Comments Off on Ημερίδα για την “Επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος στην Ψυχική υγεία των παιδιών”

Ημερίδα για την “Επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος στην Ψυχική υγεία των παιδιών”

Το Σάββατο 03/11/12, οι Υδροναύτες Ηλείας (www.ydronaftes.gr), με προσκάλεσαν στην ημερίδα με αφορμή τις δράσεις τους στο λιμάνι του Κατακόλου, να μιλήσω για την «Επίδραση του περιβάλλοντος στην ψυχική υγεία των παιδιών».

Με μεγάλη μου χαρά λοιπόν, συμμετείχα κι εγώ με αυτό τον τρόπο, στο αξιόλογο έργο τους.

Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία.

«Ο δεσμός με τη φύση δεν είναι απλά μια ρομαντική έννοια. Κάθε άλλο είναι μία σχέση που θα σημάνει τη συμφιλίωση του παιδιού με ένα περιβάλλον συνεχώς μεταβαλλόμενο και με άπειρα ερεθίσματα. Και όσο πιο πολλά τα ερεθίσματα, τόσο περισσότερη ανάπτυξη, εκπαίδευση και αγωγή…

…Ποια ανάπτυξη; Αφενός, οικολογικής συνείδησης. Αφετέρου η γενικότερη γνωστική και κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξής του.

Στην εποχή μας, τα παιδιά, έχουν πιο πολύ συμβολική ή έμμεση επαφή με το περιβάλλον. Θα έλεγα ότι πιο πολύ διδάσκονται τους κινδύνους της καταστροφής του περιβάλλοντος παρά μαθαίνουν να αγαπούν τη φύση. Και μάλιστα όταν ακόμη δεν είναι ικανά να αντιληφθούν έννοιες όπως η τρύπα του όζοντος, ή η άνοδος της θερμοκρασίας. Λέμε, «μην πετάς στο δρόμο σκουπίδια, μην αφήνεις το νερό να τρέχει», αλλά αυτό παραμένει μια οδηγία χωρίς ουσιαστικό νόημα για ένα παιδί. Νόημα θα αποκτήσει όταν θα το αφήσουμε να ζήσει στη φύση, και να θελήσει από μόνο του να την προστατεύσει…

…Στην πρώτη επαφή του μικρού με τη φύση, βρίσκει τη δύναμη να γνωρίζει, να υπάρχει και να δημιουργεί. Την πρώτη χαρά διαδέχεται η έκπληξη της ανακάλυψης του γνωστού και του αγνώστου.

Χρησιμοποιεί και οξύνει όλες τις αισθήσεις του: Βλέπει χρώματα και άπειρους σχηματισμούς, ακούει ήχους διαφόρων συχνοτήτων, αγγίζει, μυρίζει, γεύεται. Γνωρίζει το περιβάλλον από πρώτο χέρι, και αρχίζει να το νιώθει φιλικό.

Επίσης, του δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει και να εξοικειωθεί με όλη τη γκάμα των συναισθημάτων: ο ενθουσιασμός για το καινούριο και το άγνωστο, η συμπάθια, η αντιπάθεια, ο θαυμασμός, η αγάπη, ο φόβος, η λύπη, η περιέργεια, η έκπληξη, ο σεβασμός κλπ.

Στους σχηματισμούς της φύσης το παιδί βρίσκει έδαφος για να καλλιεργήσει τη «συμβολική σκέψη» του, δηλαδή τη δυνατότητα να δημιουργεί φανταστικούς κόσμους. Για παράδειγμα, σε ένα ξύλο πεταμένο μπορεί να δει ένα σπαθί, ή σε μια μυρμηγκοφωλιά να δει μια πολιτεία. Η φαντασία και η δημιουργικότητα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος.

Μεγαλώνοντας  οι ικανότητες αυτές γίνονται ικανότητες για παρατήρηση, λογικο-μαθηματική σκέψη, ανάλυση και εμπειρική εξέταση…»

Μαρία Μπούνδρη


Categories: Άρθρα

Comments are closed.