Our Blog

Οι πανελλήνιες εξετάσεις είναι προ των πυλών. Μαθητές και γονείς ζουν πια στους ρυθμούς αυτών των τόσο σημαντικών εξετάσεων. Και κυρίαρχη λέξη στις μεταξύ τους κουβέντες: το άγχος. Έντονο, διασπαστικό, ανεξέλεγκτο, απειλητικό. Τι ακριβώς προκαλεί το άγχος και τι μπορούν να κάνουν γονείς και μαθητές και για να το αντιμετωπίσουν;

Το άγχος προκαλείται κυρίως από το φόβο του μαθητή να κάνει λάθος ή να αποτύχει να «πιάσει» τους στόχους του. Το διακρίνουμε ως εξής:

• Φυσιολογικό άγχος: Προκαλεί αυξημένη διέγερση και ενεργοποίηση του οργανισμού, κινητοποίηση και ευφορία.
• Σωματικό άγχος: Ο πονοκέφαλος, η ανορεξία, η ζάλη, η ναυτία, η δυσκολία συγκέντρωσης και η αϋπνία, αποτελούν ενδείξεις ότι το άγχος έχει υπερβεί τα όρια. Οι ορμονικές αλλαγές είναι πολύ έντονες και ο οργανισμός πια δεν συνεργάζεται.
• Γνωστικό άγχος: Είναι το λεγόμενο blackout, ή λευκό σεντόνι. Η αίσθηση ότι δεν θυμάμαι πληροφορίες που έχω διαβάσει.
• Πανικός: Μια γενικευμένη κατάσταση άγχους και κατάρρευσης του οργανισμού.

Αν κατατάξατε κάπου τη δική σας εμπειρία, πάμε να δούμε, από πού κι ως που συμβαίνουν όλα αυτά. Ο κύριος λόγος είναι ότι οι μαθητές μεγαλώνουν με την ιδέα ότι αυτές οι εξετάσεις θα καθορίσουν ολόκληρη τη ζωή τους. Θα αποτυπώσουν τι αξίζουν, πόσο έξυπνοι, πόσο ικανοί, πόσο προσπάθησαν. Οι εξετάσεις λοιπόν αυτές γίνονται η αρχή και το τέλος.  Ταυτόχρονα, οι γονείς νιώθουν σαν αυτή τη στιγμή να κρίνεται όλος ο αγώνας τους να μεγαλώσουν ένα παιδί άξιο και πετυχημένο.

Οι μαθητές λοιπόν, χρειάζεται να θυμούνται ότι στην πραγματικότητα οι εξετάσεις είναι καθοριστικές για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ευτυχισμένη και δημιουργική ζωή. Είναι μια ευκαιρία μεγάλη, αλλά δεν είναι ο μοναδικός τρόπος να ακολουθήσουν τα όνειρά τους. Πάντα υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες, ή εναλλακτικοί τρόποι, αρκεί να σκέφτομαι ψύχραιμα και αποφασιστικά, χωρίς να σκύβω το κεφάλι στην πρώτη δυσκολία.

Επίσης, επιτυχημένος δεν είναι αυτός που αφιερώνει τη ζωή του στην προσπάθεια να μην κάνει λάθη αλλά αυτός που σε κάθε λάθος προσαρμόζεται, ελίσσεται και δημιουργεί νέες ευκαιρίες.

Ακόμη, είναι σημαντικό να θυμούνται ότι η πραγματική τους αξία θα φανεί στο χρόνο. Στις επιλογές, στις προσπάθειες, στις επιτυχίες που θα ακολουθήσουν. Η αξία είναι ποιότητα και δεν μετριέται ποσοτικά. Δεν κλείνεται σε έναν αριθμό.

Σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό φυσικά, διαδραματίζει η στάση των γονιών. Καλό είναι να έχουν υπόψη τους ότι τις στιγμές αυτές κανενός είδους πίεση δεν βοηθάει, παρά μόνο δυσκολεύει την κατάσταση. Καλό είναι να αποστασιοποιηθούν κάπως, με το να θυμούνται ότι δεν «δίνουμε εξετάσεις». Ο μαθητής «δίνει εξετάσεις». Και να εκτονώνουν το άγχος τους με το να απασχολούνται με άλλα πράγματα. Έχετε στο νου σας, ότι ο τρόπος που το παιδί θα διαχειριστεί την περίοδο αυτή το άγχος του, καθορίζει και τον τρόπο που θα βλέπει τις δυσκολίες σε όλη του τη ζωή. Εμπειρικά, βλέπουμε πολλές φορές στο δωμάτιο της θεραπείας ενήλικες που κουβαλούν το αίσθημα του «σαν να δίνω εξετάσεις» και αναβιώνουν το άγχος και την αίσθηση προσωπικής ματαίωσης πριν από μια καινούρια δουλειά, ένα γάμο, τον ερχομό ενός παιδιού.

Ο μαθητής απ΄ τη μεριά του, καλό είναι να οριοθετεί λίγο το γονιό εκφράζοντας το συναίσθημά του: «Αυτό που κάνεις τώρα δεν με βοηθάει, με πιέζει, με κάνει να αμφιβάλλω για μένα, ενώ πραγματικά ξέρω πώς πρέπει να διαβάσω».

Το άγχος συχνά, προκαλεί στο μαθητή άρνηση να μελετήσει. Μια καλή τεχνική σε αυτή την περίπτωση, είναι να κάνει ένα πλάνο εξ’ αρχής τα διαλείμματά του. Για παράδειγμα θα διαβάσει μισή ώρα και μετά θα σταματήσει για ένα τέταρτο. Στη συνέχεια, θα διαβάσει μία ώρα και θα σταματήσει πάλι για ένα τέταρτο. Κατόπιν, θα διαβάσει μιάμιση ώρα και μετά θα σταματήσει 20 λεπτά.

Καλή επιτυχία!

 

Μαρία Μπούνδρη

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

www.mariaboundri.gr

 

Categories: Άρθρα